CO2-weetjes
Enkele maanden geleden verscheen het boek Brandpunt Aarde. Auteurs zijn Gabrielle Walker en David King. De laatste was adviseur voor de regering Blair. King is er persoonlijk verantwoordelijk voor dat de opwarming van de aarde een prioriteit werd voor Tony Blair. Het onderwerp klimaatverandering en wat daarmee samenhangt worden in het boek compleet, duidelijk en objectief behandeld. Inclusief oorzaken en gevolgen. Ook de mogelijke oplossingen komen ruim aan bod.

"Geen oplossing tenzij consument verandert"

In de Staatscourant van 18 juni 2008 staat een boeiend interview van Ellen Segeren met prof. Paul M.J. Terpstra die lange tijd verbonden is geweest aan de Universiteit Wageningen. Aanleiding voor het interview was zijn rede ter gelegenheid van zijn afscheid als hoogleraar Consumententechnologie en productgebruik. In deze rede schetst de heer Terpstra een beeld van de ontwikkeling van consumententechniek in relatie tot enerzijds de behoeften en het gedrag van consumenten en anderzijds duurzaamheid - randvoorwaarden voor het welzijn van toekomstige generaties. Hij
probeert aan te tonen dat de beschikbaarheid van duurzame technologie een belangrijke  randvoorwaarde is voor een duurzame samenleving. De consument zelf echter bepaalt in zijn dagelijkse activiteiten of er gebruik van wordt gemaakt of niet.

Duurzame landbouw van levensbelang
Voor zijn voedselvoorziening is de mens afhankelijk van goede landbouwgrond, grond die voldoende voedingsstoffen bevat. In veel gebieden op aarde staat goede landbouwgrond echter onder zware druk. Door gangbare landbouwmethoden raakt de grond steeds meer uitgeput.

In mijn twee vorige artikelen in dit blad heb ik mijn bezorgdheid geuit over de toestand van natuur en milieu. Uit recent onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) is gebleken dat 70% van de Nederlanders bereid is tot gedragsaanpassing als anderen dat ook doen en als de overheid dit organiseert. Hieruit zou je kunnen afleiden dat, statistisch gezien, ruim tweederde van de lezers van dit blad ook die mening is toegedaan.

Mijn vorige artikel eindigde als volgt:
Al heel wat jaren maak ik mij grote zorgen over de toekomst van onze aarde, de energievoorziening en de kwaliteit van lucht en water. Ik weet zeker dat nogal wat mensen die zorg delen. Ook in onze Groene Wijk. Moeten wij niet met elkaar de uitdaging aangaan en zien wat wij samen kunnen doen? We moeten ergens beginnen. Het zou toch fantastisch zijn als onze Groene Wijk dat voor elkaar kan krijgen. Dan doen wij die naam echt eer aan.
Ondanks de magere respons blijf ik hopen dat binnen afzienbare tijd in de krant staat:
Groene Wijk heeft het voor elkaar.

Hoe serieus nemen we de alarmerende berichten over de toekomst van de aarde? Kunnen we het ons permitteren om af te wachten? Of kunnen we een positieve wending geven?

De signalen dat het handelen van de mens grote invloed heeft op de verandering van het klimaat worden steeds sterker. Wereldwijd volgt het ene weerrecord het andere op. Wij worden voortdurend geconfronteerd met de gevolgen van de verstoring van veel essentiële natuurlijke processen en ecosystemen waar vele generaties voor ons goed mee hebben kunnen leven. Zelfs zonder de luxe die wij nu hebben.